Isı Korunumu

Isıl konfor en basit anlamıyla, insanların bulundukları ortamlarda kendilerini rahatsız hissetmedikleri koşullar olarak tanımlanabilir. İnsanlar bu koşullar altında minimum enerji harcayarak çevrelerine uyum sağlayabilirler. Bunların yanında ısıl konfor ASHRAE standardı 55-74’de termal çevreyle memnuniyet şeklinde ifade edilmiştir.

ISI YALITIMI

Ayrıca, Fanger ısıl konforu kişilerin tercih ettikleri ne sıcak ne soğuk olmayan çevreler olarak tanımlar. Isıl konforu etkileyen faktörlerden en önemlileri ısıl kazanç ve kayıplardır. Isıl kazanç ve kayıplar binalardaki saydam yüzey oranlarına göre değişiklik gösterebilir. Kazanç ve kayıp oranlarını etkileyen diğer faktörler, saydam yüzeylerde kullanılan malzemelerin termo-fiziksel özellikleridir. Bu özellikler ısı transfer hızını ve miktarını belirler. Isı transferi, üç yolla gerçekleşir :

1. İletim: Isının katı ve sıvılarda transferidir.

2. Taşınım: Isının hava yoluyla transferidir.

3. Işınım: Isının ışınım yoluyla transferidir. Binalardaki saydam yüzeylerden bir tanesi de giydirme cephelerdir. Giydirme cephelerde yukarıda tanımlanan üç yolla ısı transferi gerçekleşmektedir.

Giydirme cephe sistemlerinden gerçekleşen ısı transferi iç mekanda ısıl konforu sağlayan koşulların sağlanmasında önemli bir role sahiptir. Pencere sistemlerinin ısıl performans açısısından değerlendirilebilmesi için ise üç genel kriter kullanılmaktadır.

1. Isı İletkenlik Katsayısı: Birim alan için iletim, taşınım ve ışınım yolu ile ısı transfer miktarını belirler. Yani, ısı iletkenlik (U) değeri azaldıkça ısı transfer miktarı da azalır, ısı korunum düzeyi artar.

2. Güneş Isı Kazanç Katsayısı: Pencerelerin, güneş kontrolü veya ısı kazancı bakımından gösterdikleri peroformans olarak tanımlanabilir. Eğer güneşten ısıl kazanca ihtiyaç varsa bu değeri yüksek olan pencere sistemleri tercih edilir, eğer güneşten ısıl kazanç gerekli değilse bu değeri olabildiğince düsük olmalıdır. Güneş ısı kazanç katsayısı (SHGC) değeri ile ölçülmektedir.

3. Gün ışığı yeterliliği (Dx): Doğal aydınlatma düzeyini ifade eder. Şeffaf yüzeylerin görülebilir alan ışınım geçigenliğinin, gölgeleme katsayısına (SC) oranı gün ışığı yeterliliğini (Dx) vermektedir. Normal bir düz cam da bu değer 1’dir ve bu sınır olarak kabul edilir. Yüksek performanslı camlarda ise bu değer 1,25-2 ulaşabilir.